Een avond meelopen bij de ANW (Avond, Nacht- en Weekendzorg)
Aline Poolen, raad van bestuur bij ZorgAccent, loopt een dinsdagavond in oktober mee met Alexandra van ANW.
Iedere avond, nacht en weekend is er een ambulante verpleegkundige aanwezig voor alle woonzorglocaties binnen ZorgAccent. Vanavond mag ik meelopen met verpleegkundige Alexandra, werkzaam in team ANW (Avond, Nacht- en Weekendzorg).
We beginnen met een opdracht die gekomen is vanuit de dagdienst. Met een oudere dame en haar naasten, verblijvend in Het Rembrandt in Nijverdal, is vandaag afgestemd om met palliatieve sedatie te beginnen vanwege ernstige klachten. Aan Alexandra is gevraagd of zij een pomp met Midazolam (slaapmedicatie) en Morfine (tegen pijn/benauwdheid) aan wil sluiten zodat mevrouw continue medicatie toegediend krijgt. We stappen de ZorgAccent auto in en nemen alle benodigdheden mee. We nemen ook alvast een urinekatheter mee voor een meneer in het Stadskwartier.
Aangekomen op Het Rembrandt maakt Alexandra in het kantoortje de spuiten klaar en brengt ze onder de huid van mevrouw twee vleugelnaaldjes in. De spiksplinternieuwe pompen worden aangesloten. Mw. krijgt vooraf nog een eenmalige bolus via een al eerder ingebracht vleugelnaaldje omdat ze op dat moment al kortademig is. Zo hoeft ze niet onnodig te wachten totdat de medicatie via de pomp z’n werk doet.
Vervolgens stappen we weer de auto in naar Rijssen
Onderweg naar Stadskwartier gaat het werk gewoon door. We krijgen telefoontjes over medicatie van de apotheek en een afdeling. Bij aankomst in Rijssen blijkt de medewerker die bekwaam is om te katheteriseren al naar huis te zijn en gaat Alexandra zelf de katheter bij meneer vervangen. Dan hoeft de praktijkverpleegkundige dat morgen niet te doen; we zijn er nu toch. Onze collega van Stadskwartier begeleidt meneer naar zijn kamer en legt uit dat ‘de dokter’ de katheter komt vervangen. Meneer maakt grapjes over de situatie en bedankt ons, nadat de katheter vakkundig is verwisseld, voor de goede zorgen. Onderweg hebben we een aangrijpend gesprek over toenemende fysieke agressie van sommige bewoners (bijvoorbeeld jonge mensen met dementie die nog heel sterk zijn) en wat dat met collega’s doet. Bewoners doen dat niet expres maar weten vaak door hun ziekte écht niet meer wat ze doen. Alexandra heeft verschillende situaties meegemaakt waarbij de ANW om hulp gevraagd wordt. Soms wordt 112 gebeld om versterking te bieden.
Teruggekomen op Krönnenzommer krijgen we een telefoontje: een meneer op Stadskwartier gebruikt sinds kort medicatie die verstoppend werkt: hij heeft al 4 dagen geen ontlasting gehad en zijn buik begint gespannen te worden. In de rapportage staat dat een hoogopgaand klysma kan worden overwogen. Dat moet dan wel eerst met een arts worden overlegd. Alexandra belt de dienstdoende arts van Medtzorg (van onze externe medische dienst ANW) en geeft alle gegevens door. De arts is het meteen eens met de suggestie voor een hoogopgaand klysma. Alexandra belt de medewerkster weer terug en gaat het klysma geven. Een tijdje later worden we teruggebeld: het heeft goed resultaat gehad.
Het volgende telefoontje komt van ’t Wedervoort in Wierden
Een meneer had een hoofdwondje, waarvan het onbekend was waar dat vandaan kwam. Hij kan gevallen zijn, is ergens tegenaan gelopen of hij heeft zich gekrabd. Alexandra geeft aan dat haar collega wel even de bloeddruk en pols mag meten voordat meneer gaat slapen. Als er verder geen gedragsveranderingen waarneembaar zijn, hoeft er niets te gebeuren.
We doen even een rondje door de gangen van Krönnenzommer. Vanwege de toegenomen energieprijzen zet Alexandra in de wandelgangen alle verwarmingen op de nachtstand, ze halveert de verlichting, checkt alle toegangsdeuren en sluit De Ontmoeting af.
Er kwam nog een telefoontje van De Hofkamp, een meneer was van z’n stoel gegleden. Hij wilde niet dat er een dokter werd gebeld, had ook geen klachten. ‘Laat meneer maar lekker gaan slapen’, zo adviseert Alexandra.
Minder crisisopvang door regionale corona-afdeling
Alexandra vertelt op een rustig moment op kantoor van alles over hoe de ANW hun werk doet en wat men betekent voor de bewoners en collega’s in soms bizarre, mooie maar ook complexe situaties. Alexandra leest nog even de rapportages en situaties na van haar vorige dienst: hoe is de opvolging geweest? Kan ze daar nog iets van leren? Ik vraag haar of ze wel eens crisisopnames krijgt. ‘Dat is eigenlijk al heel lang sinds de regionale corona-afdeling niet voorgekomen’.
Het werken in de ANW is een zeer afwisselende baan. Alexandra is ontzettend ervaren, doet dit al bijna 20 jaar, is heel gedreven en doet haar werk met veel plezier! Ik bedankt Alexandra hartelijk dat ze mij een avondje op sleeptouw heeft genomen en ik zo een mooi inkijkje kreeg in haar werk.
Om 22.15 uur komt collega Marijse binnen voor de nachtdienst. Tijd voor de overdacht en dan in de mist naar huis.
Het was een mooie avond!